Toen ik docent Nederlands was op het VMBO merkte ik dat ik wilde dat de leerlingen op áán gingen. Ik wilde weten waar hun ogen van gingen stralen. Ik heb het als een verarming gezien dat kinderen en jongeren beoordeeld (en soms veroordeeld) werden op criteria, terwijl er zoveel potentie in zit. Als je in een flow zit, vliegt de tijd voorbij, in plaats van het moeten wachten tot de bel gaat. Mensen in een flow zien, geeft mij weer energie. 

Ik las ergens dat de lastigste leerlingen, de mensen zijn die het dichtst bij zichzelf blijven. Wat een mooie eigenschap eigenlijk.

 

Tijdens mijn zoektocht heb ik een kerntalentenanalyse laten afnemen. Dat is een persoonlijkheidsanalyse die erop gericht is uit te vinden wat jouw talenten zijn. Je leert over je persoonlijkheid, mogelijkheden en passies. Met die kennis neem je levensbeslissingen die écht bij je passen.  Deze analyse lijkt ook goed aan te sluiten bij hoogbegaafden die in veel dingen goed kunnen zijn, maar niet altijd werken vanuit passie.

Deze analyse werkte voor mij heel verhelderend en bevestigde dat ik als docent Nederlands niet op de juiste plek zat. 

Maar het gaf ook inzicht in waar ik wel blij van word.

 

Ik gun iedereen zo'n blauwdruk van zichzelf. 

Daarom heb ik als wens om in de toekomst de opleiding tot coretalents analist te volgen.